Istraživanje Kulturne prakse građana Srbije spada u istraživanja kulturne recepcije ili kulturne potrošnje. Njegov prvenstveni cilj je bio da se na osnovu proučavanja karakteristika i aktivnosti publike u Srbiji stvori iskustvena osnova za formulisanje mera kulturne politike. Istraživači su posmatrali pet aspekata kulturnih praksi: kulturne potrebe (potencijalni aspekt kulturne participacije), kulturne navike (aktuelni aspekt kulturne participacije), ukuse (estetske preferencije), znanja o kulturi i posedovanje kulturnih dobara. Pored toga, predmet istraživanja je bila i kulturna ponuda u mestima boravka ispitanika. Studija se sastoji iz dva dela. U prvom delu predstavljeni su rezultati koji se tiču kulturnih potreba građana Srbije, njihovih kulturnih navika u javnoj sferi, kao i u privatnoj sferi (u polju čitanja i medijskoj sferi) i u domenu kulturne produkcije (amaterskog i profesionalnog bavljenja umetnošću). Potom su izloženi podaci o rasprostranjenosti četiri tipa publike (aktivne, potencijalne, prinudne i ne-publike) za pozorište, filmsku umetnost, vizuelne umetnosti, čitanje i koncerte u populaciji Srbije. Prikazani su i osnovni pokazatelji ukusa ispitanika i njihovih znanja u kulturi. Podaci su poređeni, gde je to moguće, sa ranijim istraživanjem kulturnih praksi koje je obuhvatalo Srbiju iz 2005. godine. U drugom delu studije, analiza je obuhvatila sociodemografske korelate kulturnih praksi, kao i poređenja rezultata prema statističkim regionima Srbije, kao i komparacije sa kulturnim praksama građana evropskih zemalja. Istraživanje je dizajnirano kao anketno uz korišćenje standardizovanog upitnika sa 95 pitanja podeljenih u deset tematskih celina. Uzorak je pravljen kao stratifikovani, četvoroetapni i slučajni. Anketiranje na terenu je obavljenu u periodu septembar – decembar 2010. a od planiranih 1600 ispitanika, ispitano je 1490. U publikaciji su dati grafički prikazi iz kojih se mogu čitati podaci. Na kraju studije je prikazan sažetak preliminarnih rezultata, kao i zaključci.