Funkcija radničkih i narodnih univerziteta i domova kulture u gradskim i prigradskim naseljima Beograda
U ovoj studiji, autori se bave problemom funkcionisanja vrlo specifične vrste organizacija u oblasti kulture kakvi su narodni univerziteti i domovi kulture. Beograd je, razvijajući se, od ranih 50-ih pa sve do poznih 70-ih godina, izgradio veliki broj objekata namenjenih upravo ovim organizacijama. To su u prvoj fazi bili pretežno narodni i radnički univerziteti, a kasnije sve više domovi kulture i centri za kulturu, kao celovite kulturno-obrazovne organizacije. U studiji je, takođe, dat kratak hronološki pregled njihovog nastanka. U zaključku ove studije navodi se da je potrebno da Beograd ima određeni broj specijalnih kulturno-obrazovnih organizacija koje će biti središta raznorodnih kulturnih dešavanja i izvori širokih kulturnih informacija. Polivalentne, multimedijalne organizacije treba da pokrivaju one delove Beograda gde takvih organizacija nema, a posebno treba voditi računa o specifičnim potrebama nekih delova populacije, kao što su deca, omladina i stari. Data je preporuka da se gradsko područje Beograda stratifikuje na podzone, sa tačke gledišta kulturne privilegovanosti, odnosno deprivilegovanosti stanovništva. Tako su beogradske opštine klasifikovane u tri zone: najmanje, male i velike privilegovanosti. U cilju što potpunijeg sagledavanja unutrašnjih odnosa u istraživanim organizacijama, kao i njihovih odnosa sa društvenom sredinom, preimenjen je standardizovani upitik od dve grupe pitanja. Na početku studije dat je Sadržaj, a na kraju je tabelarni pregled po opštinama.
Funkcija radničkih i narodnih univerziteta i domova kulture u gradskim i prigradskim naseljima Beograda (Kultura – Planiranje, sv. 8)
U ovoj istraživačkoj studiji, autori razmatraju problem funkcije vrlo specifične vrste organizacija u oblasti kulture kakvi su narodni univerziteti i domovi kultura. Potreba da se uradi ova studija je nastupila zbog promena koje su se dešavale unutar ovih organizacija i socijalno-kulturnih uslova u kojima su one obavljale svoju funkciju. U Beogradu, koji se razvijao kao veliki grad i prestonica, od ranih 50-ih pa sve do poznih 70-ih godina, izgrađen je veliki broj objekata u kojima su, u prvoj fazi, bili smešteni narodni univerziteti, a kasnije domovi kulture i kulturni centri. Koncept ove mreže objekata kulture u Beogradu bio je širenje kulture na svim nivoima, kao i okupljanje širokih masa radi njihovog kulturnog obrazovanja. Ipak, koliko je ovaj tip institucije bio održiv u tadašnjem vremenu, toliko je bio neprilagođen izmenjenim socijalno-kulturnim uslovima kasnije. U ovoj publikaciji je, takođe, popisano 27 kulturno-obrazovnih ili samo kulturnih organizacija polifunkcionalnog tipa, a to su narodni i radnički univerziteti koji u svom sastavu imaju centre za kulturu, omladinske centre, domove omladine, domove pionira i dr. Na početku istraživanja nalazi se Sadržaj, dok se na kraju nalaze tabelarni prikazi.